چگونه یک ملودی بسازیم؟

اگر فردی میل به ساختن ملودی داشته باشد، به این معنی است که حداقل نسبت به موسیقی جانبداری دارد و رگه های خلاقانه خاصی دارد. سوال این است که او چقدر سواد موسیقی دارد و آیا توانایی نوشتن دارد یا خیر. همانطور که می گویند، "این خدایان نیستند که گلدان ها را می سوزانند" و برای نوشتن موسیقی خود لازم نیست موتزارت به دنیا بیایید.

بنابراین، بیایید سعی کنیم بفهمیم که چگونه یک ملودی بسازیم. من فکر می کنم درست است که توصیه های متفاوتی برای سطوح مختلف آماده سازی ارائه دهیم و برای نوازندگان مبتدی با جزئیات بیشتر توضیح دهیم.

سطح ورودی (یک فرد "از ابتدا" در موسیقی)

در حال حاضر بسیاری از برنامه های کامپیوتری تبدیل وجود دارد که به شما امکان می دهد به سادگی یک آهنگ بخوانید و یک نتیجه پردازش شده را در قالب نت موسیقی دریافت کنید. این، اگرچه راحت و سرگرم کننده است، اما بیشتر شبیه یک بازی آهنگسازی است. یک رویکرد جدی تر شامل یادگیری مبانی تئوری موسیقی است.

اول از همه، شما باید با سازماندهی مودال موسیقی آشنا شوید، زیرا ماهیت ملودی مستقیماً به ماژور یا فرعی بودن آن بستگی دارد. باید یاد بگیرید که تونیک را بشنوید، این پشتوانه هر انگیزه ای است. تمام درجات دیگر حالت (در مجموع 7 عدد وجود دارد) به نوعی به سمت تونیک جذب می شوند. مرحله بعدی باید تسلط بر "سه آکورد" بدنام باشد، که در آن می توانید هر آهنگ ساده را به روشی ساده پخش کنید. اینها سه گانه هستند - تونیک (ساخته شده از مرحله 1 حالت، همان "تونیک")، ساب غالب (گام چهارم) و غالب (مرحله 4). هنگامی که گوش های شما یاد می گیرند که رابطه این آکوردهای اصلی را بشنوند (معیار این ممکن است توانایی انتخاب مستقل آهنگ توسط گوش باشد)، می توانید سعی کنید ملودی های ساده بسازید.

اهمیت ریتم در موسیقی کم نیست. نقش آن شبیه نقش قافیه در شعر است. اصولاً سازماندهی ریتمیک حسابی ساده است و از نظر تئوری یادگیری آن دشوار نیست. و برای اینکه ریتم موسیقی را احساس کنید، باید به موسیقی های مختلف زیادی گوش دهید، به طور خاص به الگوی ریتمیک گوش دهید، و تجزیه و تحلیل کنید که چه بیانی به موسیقی می دهد.

به طور کلی ناآگاهی از تئوری موسیقی مانع از تولد ملودی های جذاب در ذهن شما نمی شود، اما آگاهی از آن کمک زیادی به بیان این ملودی ها می کند.

سطح متوسط ​​(فردی اصول سواد موسیقی را می داند، می تواند با گوش انتخاب کند، ممکن است موسیقی خوانده باشد)

در این مورد، همه چیز ساده تر است. برخی از تجربه های موسیقی به شما امکان می دهد ملودی را به طور دقیق بسازید تا هماهنگ شنیده شود و با منطق موسیقی مغایرت نداشته باشد. در این مرحله می توان به یک نویسنده تازه کار توصیه کرد که به دنبال پیچیدگی بیش از حد موسیقی نباشد. تصادفی نیست که معمولاً پیچیده ترین ملودی ها نیستند که به محبوبیت تبدیل می شوند. یک ملودی موفق به یاد ماندنی است و خواندن آن آسان است (اگر برای یک خواننده طراحی شده باشد). نباید از تکرار در موسیقی ترسید. برعکس، تکرارها به درک و به خاطر سپردن کمک می کنند. جالب خواهد بود اگر مقداری نت "تازه" در ملودی و مجموعه آکورد معمولی ظاهر شود - برای مثال، وضوح یک کلید متفاوت یا یک حرکت رنگی غیرمنتظره.

و البته ملودی باید معنایی داشته باشد، احساس و حالتی را بیان کند.

سطح دانش بالای تئوری موسیقی (الزاماً به معنای آموزش حرفه ای نیست)

نیازی به توصیه در مورد "نحوه ساخت ملودی" به افرادی که در موسیقی به ارتفاعات خاصی رسیده اند وجود ندارد. در اینجا بهتر است آرزوی موفقیت و الهام خلاقانه داشته باشیم. از این گذشته، این الهام است که هنری را از خلاقیت واقعی متمایز می کند.