Соиле Исокоски (Soile Isokoski) |

خاک ایسوکوسکی

فنلاند کوچک، غنی از سنت های موسیقی خود، خوانندگان شگفت انگیز بسیاری را به جهان هدیه کرده است. مسیر "به سوی ستاره ها" برای اکثر آنها از طریق تحصیل در آکادمی می گذرد. سیبلیوس. سپس - مسابقه معتبر آواز ملی در Lappeenranta - این مسابقه بود که سکوی پرتاب خوانندگانی مانند Karita Mattila، Jorma Hünninen شد و Martti Talvela اولین برنده آن در سال 1960 بود.

"یک ستاره..." - "سوپرانو نقره" امروز سوئیل ایسوکوسکی فلسفه می کند، - "... در آسمان ستاره ها خیلی دور هستند، دور از دسترس هستند..." او حتی به حرفه یک خواننده اپرا فکر نمی کرد و حتی بیشتر از آن یک حرفه در "نسخه ستاره" او. او دوران کودکی خود را در استان پوزیو در شمال فنلاند گذراند. پدرش یک کشیش بود، از مادرش، اهل لاپلند، سوئیل صدای زیبا و آواز خواندن به شیوه سنتی "جویک" را به ارث برد. موسیقی کلاسیک نیز در خانه مورد علاقه بود. آنها که دور از مراکز موسیقی زندگی می کردند، به رادیو، صفحات گرامافون گوش می دادند، به "چند صدایی خانوادگی" می خواندند. سوئیله ایسوکوسکی در سالهای مدرسه پیانو خواند، اما در پانزده سالگی که نتوانست در رقابت با برادر بزرگترش مقاومت کند، ترک کرد و شروع به کشیدن کرد. او در دانشکده اقتصاد تحصیل کرد و به شغل وکالت فکر کرد و در همان زمان شروع به خواندن درس های آواز کرد. "اولین بت من الی املینگ بود. سپس دوره هایی از Kallas، Kiri Te Kanawa، Jesse Norman وجود داشت. با تسلیم شدن به یکی از بستگانش که در شعبه آکادمی سیبلیوس در کوپیو تحصیل کرده است، وارد دانشکده موسیقی کلیسا می شود و با صادقانه "خدمت" در آنجا به مدت پنج سال، به شمال می رود، جایی که می رود. برای کار به عنوان نوازنده ارگ ​​در شهر پااوولا، از آنجا به نزدیکترین شهر اولو در حدود 400 کیلومتر.

از اینجا بود که در سردی رکوردشکنی ژانویه 1987، او به مسابقه در Lappeenranta آمد - به هیچ وجه برای پیروزی، بلکه فقط "برای آزمایش خود، خود را روی صحنه امتحان کنید." با توجه به این واقعیت که سوپرانوهای بیش از 30 سال مجاز به شرکت در این مسابقه بودند، Soile Isokoski آخرین شانس را داشت. به طور غیر منتظره برای همه و اول از همه برای خودش، او برنده شد. او موفق شد برنده شود، زیرا فقط یک ماه تا "خط" "کشنده" سی ساله باقی مانده بود! زمان کافی برای آماده شدن برای مسابقه داشتم، اما از نظر روانی برای برنده شدن آماده نبودم. بعد از هر دور، من فقط تعجب می کردم که می توانم ادامه دهم، و وقتی آنها برنده را اعلام کردند، به سادگی ترسیدم: "الان باید چه کار کنم؟!" خوشبختانه در تمام «اجرای اجراهای اجباری» بعدی در کنسرت های مجلسی و ارکسترها، امکان خواندن رپرتوار رقابتی وجود داشت و زمان برای تهیه برنامه های جدید به دست آمد. بنابراین ناگهان و درخشان ستاره او روشن شد، و پس از آن فقط لازم بود که زمان داشته باشد تا با سرنوشت خود همراه شود. در همان سال، او مقام دوم را در "خواننده مسابقه جهانی بی بی سی-ولز در کاردیف" به دست آورد، برای کار در اپرای ملی فنلاند دعوت نامه دریافت کرد و سال بعد، 1988، برنده دو مسابقه بین المللی شد - در توکیو و در مسابقات Elly Ameling. در هلند. این پیروزی ها با دعوت به لندن و نیویورک همراه شد و در واقع اجرای خواننده «آغاز» با یک کنسرت انفرادی در کنسرتگبوو آمستردام - موردی بسیار نادر در تمرین این سالن - تزئین انکارناپذیری بود. این مقدمه فوق العاده

سوئیل اولین بار در نقش میمی در اپرای ملی فنلاند (1987) در فیلم La bohème اثر پوچینی در اپرا بازی کرد. من باید درست در تمرینات با مفهوم "آماده سازی صحنه" آشنا می شدم. "شروع با میمی یک فکر ترسناک است! فقط "به لطف" بی تجربگی محض من بود که توانستم بدون ترس در این مورد تصمیم بگیرم. با این حال، هنر طبیعی، موسیقایی، میل زیاد، سخت کوشی، همراه با یک صدا - یک سوپرانوی غزلی درخشان - کلید موفقیت بود. پس از میمی نقش کنتس در فیگارو، میکالا در کارمن، آگاتا در توپچی آزاد وبر بازی شد. نقش های پامینا در فلوت جادویی در فستیوال ساوونلینا، دونا الویرا در دون جیووانی در آلمان و اتریش، فیوردیلیگی در فیلم «پس همه آن را در اشتوتگارت انجام می دهند» در ایسوکوسکی استعداد درخشانی را به عنوان مجری رپرتوار موتزارت نشان داد. کار بر روی انواع مواد، بهبود دقیق و شهودی دستگاه به غنی‌تر شدن صدای مشخصه صدای او، ظهور رنگ‌های صوتی جدید کمک کرد.

صدای انتقاد آن سال ها مشتاقانه مهار شد («سر و صدای زیاد از «چی» عنوان مشخصه محتاطانه ناشیانه یکی از نشریات 91 است). شخصیت کاملاً "نفوذ ناپذیر" ، تواضع استانی ، اصلاً ظاهر هالیوودی (مقاله دیگری در مورد خواننده نه با یک پرتره معمولی، بلکه با یک کاریکاتور نشان داده شده است!) - می توان در مورد دلایل چنین انتظار "بزدلانه" حدس زد. مدت زمان طولانی. نکته اصلی این است که فقدان "ترفیع" به هیچ وجه هوشیاری رهبران برجسته و روسای خانه های اپرا را خاموش نکرد.

برای چندین سال، "خواننده ای که از سرما آمد" موفق شد در La Scala، هامبورگ، مونیخ، Staatsoper وین، اپرای باستیل، Cavent Garden، برلین با "صورت فلکی" رهبر ارکستر، از جمله نام Z. Meta کار کند. ، S. Ozawa، R. Muti، D. Barenboim، N. Järvi، D. Conlon، K. Davies، B. Haitink، E.-P. سالونن و دیگران. او به طور منظم در فستیوال سالزبرگر و فستیوال اپرای ساوونلینا شرکت می کند.

در سال 1998، سی ابادو، پس از دو سال همکاری موفق با خواننده (ضبط دون خوان یکی از نتایج است)، در مصاحبه ای با روزنامه فنلاندی Helsingin Sanomat، "حکمی" صادر کرد: "Soile مالک است. صدایی برجسته که می تواند با هر قسمتی کنار بیاید.»

از اواخر دهه 90، اس. ایسوکوسکی به طرز درخشانی صحت گفته های استاد بزرگ را اثبات کرده است: در سال 1998، او با موفقیت بزرگ نقش آلیس فورد را در تولید جدید فالستاف وردی در Staatsoper برلین، السا در لوهنگرین ایفا کرد. (آتن)، ایو در «مایسترسینگر» (کاونت گاردن)، مری در «عروس مبادله شده» اسمتانا (کاونت گاردن). سپس زمان امتحان کردن قدرت خود در رپرتوار فرانسوی فرا رسید - بازی او در نقش راشل در اپرای هالیوی Zhydovka (1999، Staatsoper وین) بالاترین تحسین را از سوی منتقدان بین المللی دریافت کرد.

ایسوکوسکی محتاط است - و این باعث احترام است. "دیر به شروع"، او تسلیم وسوسه اجباری وقایع نشد و با وجود اینکه کمبود دعوت وجود نداشت، حدود ده سال در مورد اولین نقش وردی خود تصمیم نگرفت (در اینجا ما در مورد او صحبت می کنیم. "سیاست اپرا"، او در کنسرت ها همه چیز را می خواند - آواز-سمفونیک، اوراتوریو، موسیقی مجلسی از هر دوره و سبکی - پیانیست ماریتا ویتاسالو سال ها با او در کنسرت های مجلسی اجرا کرده است. چند سال پیش، در آستانه یک چرخش قاطع به سمت گسترش رپرتوار، این خواننده در مصاحبه ای گفت: "من عاشق موتزارت هستم و هرگز از خواندن او دست نمی کشم، اما می خواهم توانایی های خود را آزمایش کنم ... اگر مشخص شود که من آنها را به نوعی بیش از حد برآورد کردم - خوب، من "یک تجربه دیگر ثروتمندتر" خواهم بود (یک تجربه ثروتمندتر). البته این عشوه معصومانه یک حرفه ای با اعتماد به نفس بود که اتفاقاً همیشه در مورد "بیمه اتکایی" همکاران خود در زمینه مراقبت از سلامت جسمی ("آب سرد ننوشید ، نروید" شک داشت. به سونا"). در جشنواره ساوونلینا-2000، شاید اولین "پیام" باید در "قلک" تجربیات منفی حذف شود. اس. ایسوکوسکی یک روز قبل از آن در فاوست (مارگاریتا) از Gounod مشغول بود، اما تصمیم گرفت اجرا کند. درست قبل از رفتن روی صحنه، در حال حاضر در لباس و گریم، او ناگهان متوجه شد که نمی تواند بخواند. جایگزینی از قبل آماده نشده بود، عملکرد در خطر بود. "برو بیرون" به غیر منتظره ترین شکل. لنا نوردین خواننده مشهور سوئدی و سولیست اپرای سلطنتی در بین تماشاگران حضور داشت. لنا با پارتیتور در دستانش جایی نزدیک صحنه پنهان شده بود و سوئیل تمام اجرا را با صدای لنا نوردین خواند! پشه بینی خود را تیز نکرد. شنوندگان (به استثناء، شاید فقط طرفداران ایسوکوسکی) بعداً از روزنامه ها در مورد جایگزینی مطلع شدند و خواننده "یک تجربه ثروتمندتر" شد. و کاملا به موقع در اوایل سال 2002، او اولین حضور مسئولانه را در صحنه اپرای متروپولیتن خواهد داشت. در آنجا او به عنوان کنتس در Le nozze di Figaro توسط معشوق و "قابل اعتماد" خود موتزارت اجرا خواهد کرد.

مارینا دمینا، 2001