انتخاب موسیقی از روی گوش: نبوغ یا مهارت؟ انعکاس

بر کسی پوشیده نیست که بسیاری از کودکان در مدرسه موسیقی تحصیل می کنند بدون اینکه حرفه آینده خود را با موسیقی مرتبط کنند. همانطور که می گویند، فقط برای خودتان، برای توسعه کلی.

اما نکته جالب اینجاست. هنگام برقراری ارتباط با فارغ التحصیلان مدارس موسیقی، اغلب می توانید با یک پدیده متناقض روبرو شوید: بچه ها می توانند آزادانه نت ها را از دید بخوانند، آثار پیچیده کلاسیک را به صورت رسا اجرا کنند و در عین حال انتخاب یک همراهی حتی برای "Murka" نیز کاملاً دشوار است.

موضوع چیه؟ آیا واقعاً درست است که انتخاب موسیقی از طریق گوش در اختیار نخبگان است و برای سرگرم کردن گروهی از دوستان با ملودی‌های مدرن نواخته شده به سفارش، باید توانایی‌های موسیقی درخشانی داشته باشید؟

تفریق و ضرب کنید، بچه ها را توهین نکنید

چیزی که در مدرسه موسیقی به بچه ها نمی آموزند: چگونه آکوردهای اصلی را از همه درجات با همه کلیدها بسازند و آوازهای آوازی را در گروه کر بخوانند و از اپرای ایتالیایی قدردانی کنند و روی کلیدهای سیاه با چنان سرعتی آرپژ بزنند که چشمان شما بتواند. با انگشتان خود هماهنگ نباشید

همه چیز فقط به یک چیز ختم می شود: شما باید موسیقی یاد بگیرید. نت به نت کار را از هم جدا کنید، مدت زمان و سرعت دقیق را حفظ کنید و ایده نویسنده را به طور دقیق منتقل کنید.

اما آنها به شما یاد نمی دهند که چگونه موسیقی بسازید. هارمونی صداها را در سر خود به نت ها نیز ترجمه کنید. و مرتب کردن ملودی های محبوب به آکوردهای کاملاً قابل درک نیز به نوعی یک کار آکادمیک شایسته در نظر گرفته نمی شود.

بنابراین این احساس به وجود می‌آید که برای نواختن همان مورکا، باید تقریباً استعداد یک موتزارت جوان را داشته باشید - در صورتی که این کار حتی برای افرادی که قادر به اجرای سونات مهتابی و سواری بر والکری هستند چنین غیرممکن است.

شما نمی توانید فقط یک موسیقیدان شوید، اما اگر واقعاً بخواهید، می توانید

یک مشاهده جالب دیگر وجود دارد. اکثر افراد خودآموخته انتخاب موسیقی را بسیار آسان می کنند - افرادی که هیچ کس در یک زمان به آنها توضیح نداد که این نه تنها به آموزش موسیقی نیاز دارد، بلکه به استعدادی از بالا نیز نیاز دارد. و بنابراین، بدون اینکه بدانند، آنها به راحتی آکوردهای پنج جنسیتی لازم را انتخاب می کنند و به احتمال زیاد از شنیدن این که آنچه را که می نوازند می توان چنین کلمه والایی نامید بسیار شگفت زده خواهند شد. و حتی ممکن است از شما بخواهند که مغزشان را با انواع اصطلاحات غیرقابل هضم پر نکنید. این اصطلاحات از کجا می آیند - مقاله "ساختار آکورد و نام آنها" را بخوانید.

به عنوان یک قاعده، همه کارشناسان انتخاب یک چیز مشترک دارند: تمایل به بازی آنچه می خواهند.

همه چیز نیاز به مهارت، سخت شدن، آموزش دارد.

بدون شک برای توسعه مهارت انتخاب موسیقی از طریق گوش، دانش در زمینه سلفژ اضافی نخواهد بود. فقط دانش کاربردی: در مورد کلیدها، انواع آکوردها، گام های پایدار و ناپایدار، مقیاس های ماژور-مینور موازی، و غیره – و نحوه اجرای همه اینها در ژانرهای مختلف موسیقی.

اما ساده ترین راه برای تبدیل شدن به موتزارت در دنیای انتخاب یکی است: گوش کنید و بازی کنید، بازی کنید و گوش دهید. آنچه را که گوشهایتان می شنود در کار انگشتان خود قرار دهید. به طور کلی، هر کاری را که در مدرسه آموزش داده نشده است انجام دهید.

و اگر گوش های شما می شنوند و انگشتان شما با آلات موسیقی آشنا هستند، رشد مهارت زیاد طول نمی کشد. و دوستان شما بیش از یک بار برای یک شب گرم با آهنگ های مورد علاقه شما از شما تشکر خواهند کرد. و به احتمال زیاد قبلاً می دانید که چگونه آنها را با بتهوون تحت تأثیر قرار دهید.