درک بازی یا نحوه یادگیری موثر آهنگ ها؟

حدود 15 سال پیش بود، شاید بیشتر، من حدود 10-12 ساله بودم ... سالن کنسرت در تالار شهر کولوبرزگ. ده ها نفر از حضار، والدین، دانش آموزان، کادر آموزشی آموزشگاه موسیقی و فقط من روی صحنه. در آن زمان، من در حال نواختن یک قطعه انفرادی بر روی گیتار کلاسیک بودم، اگرچه ساز در اینجا اهمیت زیادی ندارد. خوب پیش می رفت، قسمت های بعدی قطعه را می لغزیدم، با اینکه استرس زیادی داشتم، اما تا زمانی که لغزش انگشتی یا اشتباهی وجود نداشت، زنده بازی می کردم. با این حال، متأسفانه، تا یک نقطه، به نقطه ای که من فقط متوقف شدم، کاملاً نمی دانستم چه اتفاقی افتاد و چه کاری باید انجام دهم.

خلا در سرم، نمی دانم بعدش چه کنم، در یک ثانیه افکاری در ذهنم جرقه زد: «این قطعه را می شناسم، ده ها، اگر نه صدها بار، آن را نواختم! چه اتفاقی افتاده، دستت را بگیر! ". چند ثانیه فرصت داشتم تا تصمیمم را بگیرم، بنابراین مهمتر از این بود که به طور غریزی عمل کنم تا به هر چیزی فکر کنم. تصمیم گرفتم از نو شروع کنم. درست مثل اولین تلاش، الان هم همه چیز خوب پیش می رفت، من حتی به چیزی که بازی می کردم فکر نمی کردم، انگشتان عملا خودشان بازی می کردند و فکر می کردم چطور ممکن است اشتباه کنم، ورق را تصور کردم. از موسیقی برای این قطعه به یاد لحظه ای که در آن ماندم. وقتی به ذهنم رسید که نت ها جلوی چشمم ظاهر نمی شوند، روی انگشتانم شمردم. فکر می‌کردم تمام کار را برای من «انجام می‌دهند»، این یک ماه‌گرفتگی موقت است، که حالا، احتمالاً مانند یک آکروبات تندرو که از روی یک بز می‌پرد، به نوعی از این مکان عبور می‌کنم و قطعه را به زیبایی تمام می‌کنم. نزدیک تر می شدم، بی عیب و نقص بازی می کردم، تا ... همان جایی که قبلا توقف کرده بودم. دوباره سکوت حاکم شد، حضار نمی دانستند تمام شده یا باید کف بزنند. من قبلاً می دانستم که متأسفانه "من روی این اسب ایستادم" و نمی توانم یک مسابقه دیگر را تحمل کنم. چند میله آخر را زدم و قطعه را در حالی که با شرمندگی از صحنه خارج شدم، تمام کردم.

شما فکر می کنید "اما شما باید بدشانس بوده اید! از این گذشته ، شما آهنگ را از روی قلب می دانستید. خودت نوشتی که انگشت ها عملا خودشونو بازی کردند! ". مشکل اینجا بود. تصمیم گرفتم از آنجایی که بارها یک قطعه را تمرین کرده ام، می توانم آن را در خانه تقریباً با چشمان بسته بنوازم در حالی که به عنوان مثال به شام ​​آینده فکر می کنم، سپس در یک سالن کنسرت مجبور نباشم به اصطلاح بروم. حالت تمرکز و فکر کردن به قطعه.

همانطور که می دانید، خلاف آن معلوم شد. از این داستان می توان چند درس گرفت، به عنوان مثال در مورد بی اعتنایی به «حریف» به ظاهر بی ضرر، بی اعتنایی، یا صرفاً متمرکز شدن در هر موقعیت مرحله ای. با این حال ، می توانید کاملاً به آن نزدیک شوید ، به این ترتیب ما تمام نکات قبلی را "گذر خواهیم کرد"!

آکوردهای ذکر شده در مقاله قبل به اصطلاح توالی هارمونیک را تشکیل می دهند. آنها در ذهن ما به عنوان انواع خاصی از کلمات مرتب می شوند، جملاتی که لهجه ها و جاذبه های خاص خود را دارند. با درک چگونگی ساختار هماهنگ یک قطعه، به علاوه – داشتن برخی مهارت‌های جهت‌یابی آکورد، می‌توانیم چیزی را در چنین لحظات بحرانی بداهه‌سازی کنیم، که نمایانگر هماهنگی موجود در قطعه در یک مکان خاص است. بگذارید نمونه ای از آهنگ Stand By Me را به شما بگویم:

این نت‌نویسی فقط از نت‌ها است، نوازندگان مبتدی ضرب و شتم، نت به نت را یاد می‌گیرند و واقعاً چیزی جز وظیفه خواندن یک قطعه را نمی‌فهمند. اشتباه! وقتی در این نت‌ها هارمونی پیدا می‌کنیم، یعنی آکوردها، آکوردها، سه‌گانه‌ها - اجازه دهید آنها را بنویسیم، به ما کمک می‌کند تا قطعه را بهتر درک کنیم و به خاطر بسپاریم، زیرا اطلاعات بسیار کمتری وجود خواهد داشت:

در این قسمت ما فقط 6 آکورد داریم، این خیلی کمتر از نت هایی است که شما یادداشت کرده اید، درست است؟ وقتی توانایی ساخت آکورد، دانش شنیداری ملودی و ریتم را اضافه کنیم، ممکن است معلوم شود که بتوانیم این قطعه را بدون استفاده از نت اجرا کنیم!

احتمالاً اکثر مخاطبان حتی متوجه نمی شوند که اشتباهی رخ داده است، زیرا هیچ موقعیت استرس زا به وجود نیامده و در استقبال از قطعه نیز درگیری رخ نداده است. دانستن آکوردها، آشنایی با قطعه، نوشتن فرم (تعداد میله‌ها، قسمت‌های قطعه) به ما این امکان را می‌دهد که قطعه‌ای را که می‌خواهیم یاد بگیریم بسیار عمیق‌تر از آموزش دادن به انگشتان خود برای نواختن نت‌ها به ترتیب بشناسیم. ! برایت آرزو می کنم که هرگز چنین شرایطی برایت پیش نیاید، اما اگر هست، آماده و همیشه متمرکز، با اعتماد به نفس اما نه بی احترامی باش. آماده سازی کامل همیشه کمک می کند، همچنین توسعه می یابد. کار محکم روی آهنگ‌ها، ما را آموزش می‌دهد، نظم می‌دهد، باعث می‌شود وارد سطحی شویم که هرگز نمی‌خواهیم از آن پایین بیاییم، و هر چالش موسیقی بعدی را با آگاهی بیشتری انجام می‌دهیم، بیشتر می‌دانیم، بیشتر می‌فهمیم = صدای بهتری داریم. ، بهتر بازی کن